Mehmet in Destanı

Türkü Sözü

Mehmet in Destanı

Mehmet in Destanı Sözleri

Bir cinayet olmuş Evcili de
Uzandı kaleme elim dostlarım
Köylüleri bakıp durur geride
Canım çok sıkıldı benim dostlarım

Almışlar ortaya Muhtar Mehmet i
Biri yardım için koşup gelmedi
Bir değnek deymedik yerim kalmadı
Beni böyle yaptı zalim dostlarım

Namazımı kılıp vardım oraya
Yedi kişi aldı bizi araya
Şöyle baktım yerde yatan yavruya
Aklıma gelmişti ölüm dostlarım

Oğlum Ali baktım yere yıkılmış
Konuşmuyor dil ağzında tutulmuş
Anladım ki bana değnek atılmış
O zaman şaşırdım benim dostlarım

Ali yere yatmış öldü dediler
İşte Muhtar Mehmet öldü dediler
Yedi kişi olup beni dövdüler
Soyuldu arkamda derim dostlarım

Bütün vücudumda değnek yarası
Açın bakın n olur belli karası
Bendeyimiş bilmem ölüm sırası
Doldu içerime kanım dostlarım

Çok vurdular dostlar oğlum Ali ye
O da benim için dönsün deliye
Ben gidiyom artık dönmem geriye
Eziyet altında canım dostlarım

Evimin yerini almak isterdi
Nice günler bana zorluk gösterdi
Sanki beni dostlar kendi beslerdi
Bana çok ettiler zulüm dostlarım

Siyahlaştı bütün derim kalmadı
Ağzımda konuşur dilim kalmadı
Değnek vurulmadık yerim kalmadı
Kıpramıyor elim kolum dostlarım

Yakup Osman Halil Ahmet varıdı
Bütün bunlar üzerime yürüdü
Beni çok dövdüler nutkum kurudu
Lal oldu ağzımda dilim dostlarım

Kadınları bile gelmiş vuruyor
Oğlum Ali sanki ölmüş duruyor
Bunlar bana çoktan tuzak kuruyor
Çok kestiler benim yolum dostlarım

Çoktan beri burda evim yapılı
Her tarafı bütün hendek atılı
Üzerime yazık hem de tapulu
Herkes bilir benim malım dostlarım

Gözlerimi açıp bakamıyorum
Sağıma soluma yatamıyorum
Çok dövdüler beni kalkamıyorum
Perişandır benim halim dostlarım

Baktım ki Ali yi yere yıktılar
Oğlum Hasan kaçtı beni tuttular
Bu zalimler bizi böyle yaptılar
Ezilmiştir sağım solum dostlarım

Bütün vücuduma değnek attılar
Takatım kesildi yere yıktılar
Haksız yere beni böyle yaptılar
Bakın siyahlaştı tenim dostlarım

Herkes bilir ben kimseye karışmam
Olur olmaz yere varıp konuşmam
Çoktan beri bunlarınan barışmam
Nasıl barışayım benim dostlarım

Eşim ile kızım gelmiş bakıyor
Gözlerimden bakın yaşlar akıyor
Takadım kesildi canım çıkıyor
Yoktur bana artık dönüm dostlarım

Kurtuluş kalmadı artık ölüyom
Takadım kesildi bir hoş oluyom
Ateş düştü içerime yanıyom
Hazır etsin benim salım dostlarım

Karaisalı Kozan bilenim çoktur
Duyup cenazeme gelenim çoktur
Muhtar Mehmet diye yananım çoktur
Söylenirdi benim şanım dostlarım

Aşık Ali der ki ben de bilirdim
Haberim olsaydı ben de gelirdim
Vaziyeti gözüm ile görürdüm
Benim de sıkıldı canım dostlarım

www.baglamaci.net